Çizgimizi Hecelerken (Prizma 8)

Dün hep kâbuslarla oturup kalkmamiza karsilik bugün, aydinlik gelecegin rüyalariyla piril piril farkli mülâhazalarimiz bulunmakta. Geç de olsa gayri "yarinlarimiz" diyebiliyoruz; kendimiz gibi düsünüyor ve kendi üslûbumuzla yürüyoruz yürüdügümüz yollarda. Kalblerin yumusayip tamamen iyilik kesilecegi, hislerin tipki deryalar gibi buhar buhar yükselip "çiy" noktasina ulasacagi, gözlerin bulutlardan daha cömert hâle gelecegi, topragin hayatla köpürüp renklenecegi, yeryüzünün kus yuvalari gibi huzur ve sevgiyle tütecegi, duygularin meleklesecegi ve insanlarin ruhanîlerle at basi hâle gelecegi ümidiyle, yolda olmanin bütün icaplarina riayet ederek, inançli ve pürnese yürüyoruz hayati bir kere daha duyabilecegimiz ufuklara.